O książce: 2009 / Zrodzona na przełomie dwóch epok muzyka Bloka wchłonęła zarówno akceptację strasznego świata z jego męką i śmiercią, jak i fascynację dziwny świat, „spowity kolorową mgłą”. Wraz z nią przyszła nieunikniona reaktywność poety i niespotykana dotąd odpowiedzialność, wrażliwość na ból świata, oczekiwanie na katastrofę i przeczucie nieuniknionej zemsty. Alexander Blok jest rewelacją dla wielu pokoleń czytelników „Najwygodniej jest mierzyć naszą symbolikę stopniami poezji Bloka. To żywa rtęć, jest zarówno ciepła, jak i zimna, ale zawsze jest tam gorąco. Blok rozwijał się normalnie – z chłopca, który czytał Sołowjowa i Feta, stał się rosyjskim romantykiem, mądrym przez swoich niemieckich i angielskich braci, a wreszcie rosyjskim poetą, który spełnił cenione marzenie Puszkina – zrównać się w oświeceniu ze stuleciem. Z Blokiem mierzyliśmy przeszłość, niczym geodeta dzielący rozległe pola na odcinki cienką siatką. Przez Blok widzieliśmy Puszkina, Goethego, Boratyńskiego i Novalisa, ale w nowym porządku, bo wszyscy jawili się nam jako dopływy rosyjskiej poezji pędzącej w dal, zjednoczeni i nie zubożeni w wiecznym ruchu Osipa Mandelstama